Dolinom Nišave danas prolazi pruga kojom je nekad prolazio Orijent ekspres. U uzanoj Sićevačkoj klisuri se uz prugu pored reke stisnuo i put. Umorni putnici nemaju vremena ni mogućnosti da pogledaju bolje jednu od najlepših rečnih klisura koja je zbog značajnih kulturnih spomenika i posebnih prirodnih odlika zaštićena.
U periodu između 1897. i 1905. godine kroz Sićevačku klisuru su srpski oficiri, vojska i inženjeri prokopali tunele i obnovili crkvu Svete Petke. Odmah potom izabrano je mesto gde je, uz pomoć države Srbije, započela izgradnja hidrocentrale.
Sićevačka kolonija
Visoko na stenama, tačno naspram manastira Svete Bogorodica nalazi se slikovito selo Sićevo u kome je slikarka Nadežda Petrović osnovala slikarsku koloniju 1905. godine
Hidrocentrala „Sveta Petka“, koja je odmah dobila svoje ime koje i danas nosi – „Vila na Nišavi“ – puštena je u rad 21. septembra 1908, uz prisustvo najviših državnih funkcionera Srbije i crkvenih vlasti. Sam čin uključenja centrale u rad obavio je princ prestolonaslednik Đorđe Karađorđević…
„Uveče u osam sati priređen je banket za prestolonaslednika u centru osvetljenog elektrikom Niša“, stoji zapisano u istoriji grada…
Jedna od prvih hidrocentrala u Srbiji
Pre centrale pored Niša sagrađene su još samo dve u Srbiji – pored Užica (1898) i Vučja (1902. godine).
Zbog geomorfoloških odlika i rariteta flore i faune Sićevačka klisura je pre 20 godina proglašena za Specijalni rezervat prirode. Poznato je stanište retkih i endemičkih vrste Ramonde (Ramondia Serbica), zajednica žalfuje (Salvia officinalis)
Ramonda se nalazi na Crvenoj listi ugroženih biljaka Evrope, a u Srbiji je proglašena prirodnom retkošću.
Ramonde su veoma zanimljive i retke biljke Srbije. One su ljupkog izgleda koji podseća na afričku ljubičicu koju gajimo po kućama.
Za ramonde je vezana jedna neobična i retka pojava: čak i ako se potpuno osuše, mogu ponovo oživeti kada ih zalijemo. Verovatno zahvaljujući ovoj osobini, ramonde su preživele čak i poslednje ledeno doba.
Ramonde žive uglavnom na nepristupačnim mestima, na grebenima Sićevačke i Jelašničke klisure. Ako imate sreće da se popnete do ovih grebena i pronađete ramonde, divite im se i fotografišite ih. Ali ih nemojte brati, jer su veoma vredne.
Ramonda Serbica
Ramondu je prvi pronašao naš veliki prirodnjak Josif Pančić 1874. godine. Nazvao ju je srpska ramonda (lat. Ramondia Serbica).
Veruje se da je manastir dobio naziv „Iverica“ jer su ga obnovili gruzijski monasi iz manastira Iviriona sa Svete Gore, krajem XIV ili početkom XV veka. Tokom turskog ropstva, kada su Turci porušili manastir, dvanaest živih nevesta u venčanicama su zakopali u njegovom dvorištu.
Prilikom izgradnje novog manastira, pronađena su njihova tela. Današnji manastir Sv. Petke u Ostrovici je obnovljen 1896.godine. Podigli su ga vojnici inžinjerske jedinice srpske vojske koji su pripremali teren za prokopavanje železničkog tunela i prolaza kroz Sićevačku klisuru i to u slavu srećnog spasenja Vrhovnog Кomandanta kralja Aleksandra I Obrenovića. Hram je osveštan 1898. godine i sve do Majskog prevrata 1903.godine bio je u posedu vojske Кraljevine Srbije. Versku službu su obavljali vojni sveštenici, a manastir se zvao Кraljevski srpski vojni manastir Sveta Petka Iverica. U istoriji Srpske Pravoslavne Crkve nije poznat još jedan ovakav primer.
Manastir Svete Petke
Ovaj manastir privlači sve više gostiju koji žele da se poklone čudotvornoj ikoni Svete Petke Iverice. Ikona je replika ikone iz crkve Hrista Spasitelja iz Moskve, koja je na žalost spaljena